ANNABEL LEE
Beriya salan û salan bû,
Li welatekî ber behrê
Keçikek hebû belkî hûn ê bizanibin
Bi navê Annabel Lee,
Ji xeynî hatin hezkirin û hezkirina min
Tu hizira wê tinebû.
Ez zarok ew zarok,
Li wî welatê ber behrê,
Me, bi evîndariyekê ji evînê zêdetir ji
hev hez kir
Ez û Annabel Lee,
Firîşteyên bibask ên bihuştê
Ji min û wê hesidîn.
Û ew yek bû sebeba me, beriya demeke
dirêj,
Li wî welatê ber behrê,
Bayekî ji ewrê, efsirand
Bedewa min Annabel Lee,
Lêzimê wê yê zadegan hat
Û ew ji min bir
Da ku wê li gorê veşêre,
Li
wî welatê ber behrê.
Firîşte, bi qasî nîvê me ne bextewar bûn,
Ji
min û wê hesidîn,
Belê!
Ev bû sebeb(wek ku her kes pê dizane
li
wî welatê behrê),
Ji
ewrê bayek hat bi şev
Efsirand
û kuşt
Annabel Leeya min.
Lê
evîna me ji evîna wan bihêztir bû,
Ji
evîna kesên ji me mezintir
Ji
evîna kesên ji me hişmendtir,
Ne
firîşteyên
bihuşta
asîmanê
Ne
cinên binê behrê dikarin
Rihê
min ji rihê Annabel Leeya bedew veqetînin.
Heya
xeyala Annabel Leeya bedew neyne min
Hîv
tu car nabiriqe,
Û
stêrk tu car hilnayên
Heya
ez çavên rewnaq ên Annabel Leeyê bibînim,
Û
bi şev
heya sibê radimedim li kêleka
Dildar-dildara
min-jiyana min û xanima min
Li
kêleka gora wê ya li ber behrê,
Li
kêleka gora wê
Ya
li ber behra ku deng vedide.
Edgar Allan Poe
Werger: M. Bedirxan
Helbesta ku ji wextê lîsê di hişê min de maye. Di pirtûka dersê de hebû... Min jê hez dikir û hêjî jê hez dikim. Destê te neêşên.
YanıtlaSilGelek spas dikim, sax bî. Gelo Ezîz ev tu yî?
Sil